ادامه مطلب
ما بنا بدلایل زیادی از تکرار موقعیت بد قبلی می ترسیم و به خیال خود مراقبت می کنیم تا دوباره موقعیت بدی برای ما خلق نشود. عرض می کنم تا زمانی که رسوبات اتفاق قبلی در ذهن و روح شما باقی است و شما هم بنوبه خود به هستی و وجود آن اتفاق در ذهن خود کمک می کنید. موقعیت های درست کمتر فرصت بروز خواهند داشت.لذا می توانیم با قدرت و نشاط از موضع اتفاق بد عبور کرده و با تنظیم مجدد ذهن خود و البته خلوت کردن آن منتظر بروز اتفاق جدیدی باشیم. بعد از ترس، تجربه اشخاص مانع تمام نشدنی و کشنده ائی هست. اشخاص معمولا به تجربیات و بخصوص تجربه شخصی خود تکیه زیادی دارند .بعضی از افراد آرشیو زنده تجربیات شکست ها و تلخی های فراوان هستند و بعد از هر اتفاق جدیدی سعی می کنند موارد اثبات نظریه خود را استخراج کنند و بنا به اخلاق و روحیات خود بعد از تجربه چند ناکامی کلا تسلیم وقایع شده و شکست روی شکست های قبلی تلمبار می کنند بدون اینکه از غفلت حتمی خود در مورد موقعیت های مثبت آگاه باشند.فرض بفرمائید زمستان است در این وضعیت جوی بسیاری از درختان بدون برگ هستند و بسیاری از گیاهان یکساله کلا نابود شده اند و ....
اما در همین فصل گیاهانی که در شرایط گلخانه نگهداری شده اند و گل یخ هم به حیات و شکوفائی خود ادامه می دهند.واقعا بیندیشید در چندین زمستان از مقابل چندین گلخانه گذر کرده اید و به آن اهمیت نداده اید.اینکه ما از شرایط موجود خود و اثرات آن غفلت می کنیم برایمان یک امر عادی شده .اما من توصیه می کنم با دقت و مراقبت شرایط موجود خود را بیشتر بشناسیم و قبول کنیم.درک شرایط موجود یک هنر قابل ستایش و مفید و درست است. در نظر من اصلا وضعیت شرایط و اینکه خوب و یا بد است اهمیت ندارد.فقط شناخت دقیق موقعیت و قبول کامل آن و آرام شدن و منتظر موقعیت جدید و درک این موقعیت جدید مهم است.
درست مانند بروز بهار که درختان و گیاهان با درک موقعیت به گل و شکوفه می رسند.
غرور دیگر مانع درک موقعیت ها می باشد. غرور، یک امر شخصی و درونی است وراسا در وضعیت انسان نمی تواند تغییری حاصل نماید .....
ادامه دارد
