ادامه مطلب

قانون تبدیل

در جهان هستی و در تمام موارد و زمینه ها تبدیل در جریان است.مواد ساده به مواد مرکب تبدیل شده و پس از زمانی مواد مرکب به عناصر ساده تبدیل می شوند و ما در عمر خود شاهد تبدیل شدن های زیادی هستیم

اما در بعد انسانی ---ما از نوزادی کم کم تبدیل به کودک و جوان و پیر شده و در نهایت به دست طبیعت سپرده می شویم تا به اجزای ساده تر تبدیل شویم

در حالات روحی و معنوی نیز انسان بر اثر آموزش و تعلیمات تبدیل به دانشمند و یا فردی آگاه می شود. سرمایه این گونه تبدیل ها عمر و اراده و صبر و تحمل است

در پاره ایی موارد و در پایان میان سالی و ورود به پیری اشخاص از آن چه آموخته اند  بیزار می شوند و با پشیمانی به مصرف اندوخته عمر خود، نگاه می کنند. و از این که به مورد و مرحله دلخواه خود نرسیده اند احساس ضرر و زیان می کنند.

می دانیم که در این صورت عمر گذشته به مواردی مصرف شده که ما نمی دانستیم ممکن است روزی از انتخاب آن ها پشیمان شویم و به پوچی انتخاب و تلاش خود برسیم و فرصت دیگری هم در ادامه حیات برای تغییر وضعیت نمانده است .این حالت نا دل پسند در بسیاری از افراد قابل مشاهده است و در توصیه ها و نصایح آن ها می شود آن را تشخیص داد. حالا اگر فرد توان داشته باشد می تواند با توجه به عرض بنده تصمیم مقتضی اتخاذ کند...ما باید بدانیم که تمام کارهای ما بی اهمیت بوده ولی ما ناگزیر از انجام آن ها هستیم...اگر با علم به این موضوع وارد کار و یا عملی شویم می توانیم با تلاش و درستکاری به آن کار، اهمیت داده و هر روز نسبت به انجام کار در همان روز، احساس رضایت بکنیم .اگر روزانه بتوانیم پرونده کلیه امور را ببندیم و با خودمان تسویه حساب کرده و اشتباهات خودمان را ببخشیم و آماده استقبال از فردا شویم به انرژی زیادی دست پیدا خواهیم کرد.

ادامه دارد